Nog maar een paar weken! We hopen dat jullie net zoveel zin in Omen XXIV als wij.
Hier de vierde teaser…
Theondrynn nadert Torquil, tot zijn eigen grote opluchting. Hij is dichter op de weg gaan reizen, want het bos is onvoorspelbaar en gevaarlijk geworden. Binnenkort is hij bij de rivier, en dan kan hij deze volgen tot hij het elfenleger vind. Wellicht zijn ze Torquil nog aan het belegeren, of anders zijn ze de stad aan het voorbereiden op de komst van de Hoge families.
De voorraad die hij heeft gekregen bij het tweede dorp waar hij kwam begint op te raken. Ook al was het een opluchting niet nog een dorp vol moordenaars te vinden, de voorraden bleken er niet groot. Slechts drank hadden de soldaten meer dan genoeg, en daarvan hebben ze hem gul geschonken. En al behoort het een boodschapper niet te drinken, er is hier niemand om het te zien!
Plots staat Theondrynn bij een kampement. Verbaasd kijkt hij naar de vlaggen, voor hem onbekend. Geen elfen-legereenheid… Of heeft de drank zijn herinnering al te erg versuft? Twee mannen lopen op hem af. Nee, geen elfen… Vanaf zijn paard kijkt hij verbaasd naar beneden naar de twee zwaar bewapende heren.
“Goedenmiddag, heer,” zegt een van hen. “Komt u zich bij het Heilige Leger voegen?”
Theondrynn schud verbaasd zijn hoofd, knijpt dan zijn ogen dicht tegen de plotselinge duizeligheid. “Nee, nee… Ik zit al bij een leger.”
“Ah! U bent een strijder?”
“He? Nee! Een boodschapper?”
De twee mannen kijken elkaar even aan, fronsen dan. “Waar bent u naar op weg, heer?”
“Torquil, natuurlijk! Ah, nee, dat mag ik niet zeggen. Nee, ik ga naar… Eh… Saldrad?”
“Juist. Nou, heer, een advies: Op de kruising der wegen is een dorp. Overnacht daar niet. Een fijne middag, verder.”
De heren lopen weg, en Theondrynn kijkt hen verdwaasd achteraan. Overnachten in een dorp? Wat een goed advies! Hij heeft tenslotte nog nieuwe voorraden nodig voor het laatste stuk reis.
Met hernieuwde moed zet hij de fles aan zijn lippen, en stuurt zijn paard richting de kruising van de wegen.